Een voortdurend gevulde maag kan geen geheimen zien!” Dit spreekwoord van de Zoeloes stelt ons
vragen bij ons streven om toch maar niets tekort te komen. Leven met gemis valt ons moeilijk. En
toch hoort gemis bij het leven. We kunnen niet alles hebben wat we ons zouden wensen en we
kunnen niet alles realiseren wat we zouden willen. Bovendien zijn we ook niet zo volmaakt als we zelf
zouden willen. “There is a crack in everything and that’s where the light gets in”, zingt Leonard
Cohen. Vasten heeft met die breuk en die krassen te maken die het leven met zich brengt. Het is
jezelf proberen te accepteren zoals je bent. Vasten is de uitnodiging jezelf niet te overstemmen of te
over-eten, maar de stilte en het geduld op te brengen om bij jezelf te blijven, ook bij de pijn van de
breuken en de krassen. Want dan krijgt het licht pas een kans! In dat licht ziet het leven er anders uit
en naderen we ‘de geheimen’ die het dragen. Alleen voor wie oog heeft voor de gebrokenheid kan
het leven ook tot een feest worden. Het lijkt een paradox en toch zit er een logica in.