De kerk wordt wel ‘lichaam van de Heer’ genoemd.
Meestal bedoelt men daarmee dat de kerkelijke gemeenschap bestaat uit onderdelen die zijn als ledematen van een lichaam. Ze zijn geordend naar hun werking en hebben een organische functie die gericht is op het functioneren van het gehele lichaam.
Die werking is optimaal, als de leden op een juiste wijze zijn ingevoegd en wanneer hun werking harmonieert. Zoals dat het geval is met de klanken van instrumenten in de muziek of met ritmische bewegingen en gebaren in de dans.
Wie herkent niet de vreugde van de zondagse eucharistie, wanneer de aanwezige leden ervaren dat alle onderdelen harmonieus samenklinken?
Je komt er blij vandaan! Waarom? Omdat alles klopt: de verhoudingen van het gebouw, de mensen onderling, wat zij doen en wat zij zeggen.
Alles voegt zich aaneen als een welgeordend geheel. Zoals het nu is, zo zou het altijd moeten zijn in de wereld, denk ik dan.
Er zouden heel wat minder oorlogen en hongersnoden zijn.
Het gevoel, dat in een kerkdienst alles klopt, kun je ook interpreteren op een andere manier. Namelijk dat je in de viering van de eucharistie het hart van de kerkelijke gemeente voelt kloppen.
Je merkt in de viering dat de kerk een levend lichaam is: het ademt, beweegt, spreekt en zingt! Maar dat het lichaam leeft, merk je niet alleen in het centrum, daar waar het hart klopt.
Je merkt dat ook in de haarvaten van het lichaam. Daar bedoel ik mee dat we niet alleen op zondag merken dat de kerk leeft, maar ook op die vergeten momenten, zo maar doordeweeks, zo maar in een kort contactmoment van twee leden van die gemeenschap.
Waar iemand de ander eens opbelt of vraagt om op bezoek te komen.
Waar iemand weet van een ander, dat die een moeilijke week heeft, en hem/haar even een appje stuurt.
Of waar iemand die persoon, die niet veel bezoek krijgt, even een kaartje stuurt of even tijd voor die ander vrijmaakt.
Ook daar in die haarvaten van dat lichaam van de kerk klopt het hart van de eucharistie en voel je er, als het goed is, zuurstofrijk bloed doorheen stromen.
Als het lichaam van de kerk gezond is, dan worden de haarvaten niet overgeslagen en gaat niemand eraan voorbij, dat ook die haarvaten bij het lichaam van de kerk horen.
Ik wens dan ook ons allen een fit en gezond lichaam toe, van het hart tot in de haarvaten aan toe!
Pastoor Henk