Willem Barnard (1920-2010) dichtte vele kerkliederen en was van grote invloed op liturgische ontwikkelingen in de huidige Protestantse Kerk en daarbuiten. Op latere leeftijd werd hij oud-katholiek; in de Oud-Katholieke Kerk voelde hij zich zeer thuis.
Op zondag 23 april werd een bundeling van zijn verzamelde liederen gepresenteerd, voorzien van rijke toelichtingen.
Oud-katholiek pastoor Henk Schoon maakte deel uit van de redactie.
“Een monument voor Willem Barnard, zo mag je de uitgave van zijn verzamelde liederen wel noemen. Een statige bundel met de liederen zelf – die is ook los verkrijgbaar – en twee delen met toelichtingen. Dertien centimeter in de boekenkast.” Zo schrijft het Nederlands Dagblad over deze bundel.
In wind en vuur
De drie delen van In wind en vuur brengen de schat van 350 liederen van Willem Barnard voor het eerst bij elkaar. De liederen met melodie(en), grotendeels geordend volgens de zondagen van het liturgisch jaar, worden per lied deskundig toegelicht op de poëtische, Bijbelse, liturgische en muzikale aspecten.
In wind en vuur maakt Barnards liederen toegankelijk voor zingen, bidden en mediteren.
Oud-Katholiek
De boekpresentatie op 23 april vond plaats in de oud-katholieke St. Getrudis – de plek waar Willem Barnard op latere leeftijd altijd ter kerke ging. Over zijn betrokkenheid bij de Oud-Katholieke Kerk schreef pastoor Henk Schoon eerder in De Oud-Katholiek:
“Toen hij 65 was, werd Willem Barnard opgenomen in de gemeenschap van de Oud-Katholieke Kerk. Hij deed hiervan op diverse plaatsen verslag, niet alleen in zijn dagboek Een zon diep in de nacht, maar bijvoorbeeld ook in De Oud-Katholiek van 12 maart 1988.
Steeds legt hij een verband met aloude katholiciteit van de kerk.
Dat noemt hij ‘het klassieke erfgoed’. Er zijn twee momenten in zijn leven dat hij dit erfgoed ontdekt, de eerste keer in 1955 bij de ‘anglo-catholics’, tijdens zijn verblijf in Engeland.
De tweede keer in de viering van Paaswake in 1982, in de oud-katholieke kerk van Utrecht. De vreugde van Pasen 1982 was, net als in 1955, ‘de vreugde van kerkend ergens thuis te komen waar je van huis uit vreemd was’.
Voor de viering van de negentigste verjaardag van de kerkwijding van de Ste Gertrudiskerk in 2004 schreef hij het lied ‘Rijmbrief aan Ste Gertrudis’ (met melodie van Jan Hallebeek). Daarin verwoordt hij het zo, en iedereen kan meezingen:
Dag Ste Geerte,
heilige, zeer te
beminnen!
Hier is uw kluis,
hier liep ik binnen,
hier kwam ik thuis.”
Het hele lied vindt u hier.
De presentatie van “In wind en vuur” kunt u hier terugzien.
En de aansluitende vesper is hier te zien.
In wind en vuur bestaat uit drie delen; één deel met de liederen, de andere twee met toelichtingen. Het eerste deel is ook los te bestellen. Verkrijgbaar via uw boekhandel of direct via Uitgeverij Skandalon.
Aanvulling/bewerking van een bericht van www.oudkatholiek.nl