Zaterdag 17 september legde aartsbisschop Bernd Wallet zijn handen op het hoofd van Loes Berkhout. In een prachtige viering vol rituelen was het een allesbetekenend gebaar voor diaken Loes, die vanaf nu als geestelijk verzorger ook priester van onze kerk mag zijn. Zij is afgelopen weekend in de Gertrudiskathedraal in Utrecht tot priester gewijd, een wijding die haar zal ondersteunen in haar werk als geestelijk verzorger.
De kerk wijdt mensen die een aanstelling hebben – als pastoor van een parochie of als geestelijk verzorger in de gezondheidszorg, bij justitie of defensie. Daar zijn zij beschikbaar voor ieder die behoefte heeft aan een gesprek over de waarde en zin van het leven. De eigen levensbeschouwelijke binding draagt de geestelijk verzorger in het werk. Soms is de aanwezigheid als priester het belangrijkste wat je een zieke of militair kunt bieden, omdat deze kan bidden, zegenen, zalven en dopen als dat nodig is.
‘Als het ingewikkeld wordt, vraag dan Loes’
Dr. Sigrid Vervoort van het UMCU vertelde in haar aanbeveling hoe Loes als geestelijk verzorger ouders van veel te vroeg geboren kinderen bijstaat op de afdeling neonatologie van het Wilhelmina Kinderziekenhuis. Artsen en verpleegkundigen zeggen daar: ‘Als het echt ingewikkeld is, als je er niet uitkomt, vraag dan Loes.’ Zij vertelde hoe zorgvuldig Loes omgaat met rituelen die ouders, die groot verdriet hebben, verder helpen. Dr. Mattijs Ploeger, rector van het seminarie, schetste de weg van Loes door universiteit en seminarie; gedurende een lange periode combineerde Loes werk, studie en zorg voor haar familie en groeide zij in haar kerkelijk ambt.
Aanwezig en nabij
De viering volgde, verrassend maar passend, niet de lezingen van de dag, maar die van de ‘devotiemis voor de zieken’. Daarbij hoorde het verhaal van de verlamde man die door zijn vrienden via het dak bij Christus gebracht wordt, waardoor hij hoop en genezing ontvangt. Mgr. Bernd Wallet benoemde het belang van aanwezigheid en nabijheid van geestelijk verzorgers als Loes, die levende getuigen zijn van de liefde en trouw van God die ieders leven kent. Hij verkondigde ook dat tot priester gewijde mensen met geopende, ontvankelijke handen anderen nabij mogen zijn, vergeving kunnen aanzeggen en mensen de ziekenzalving mogen geven.
De wijding
Daarna volgde het eigen ritueel van de kerk, waarin dezelfde indrukwekkende litanie klonk als tijdens de bisschopswijding van een jaar geleden. Loes vertrouwde zich in overgave toe aan allen die op dat moment om bijstand werden aangeroepen en ook aan alle gebeden voor haar, de kerk en haar werk. Daarna werden haar geopende handen gezalfd en ontving zij stola en kazuifel.
We hopen dat Loes met haar hart en handen, in ziekenhuis en in eucharistieviering, tot een zegen van hen mag zijn, die verlangen naar vernieuwing en heling.
Verslag door Marieke Ridder
Bericht overgenomen van oudkatholiek.nl