In een oud nummer van het glossy magazine Klooster! las ik een mooi interview met schrijver Tommy Wieringa, auteur van onder andere Joe Speedboot en De heilige Rita. Wieringa vertelt: “Ik was eens een maand op de Engelse oostkust waar ik werkte aan mijn boek Ceasarion.
Het was mistig, maar boven de mist was de zon al opgekomen. Ik zag hoe een leeuwerik recht omhoog vloog, door de mist heen. En pas toen hij in het licht was, uit mijn zicht, hoorde ik hem zingen. Ken je de zang van een leeuwerik? Levendiger wordt het niet op de aarde.
En ik hoorde dat boven de wolken en schreef het op in mij dagboek met precies de goede woorden. En toen ik dat eens herlas, gebeurde het opnieuw – de leeuwerik, de mist, het zingen. Daar heb ik een kinderlijk plezier in – en dichterbij de eeuwigheid kom ik niet.”
Een prachtig citaat voor de Adventstijd vind ik dit, de periode in het liturgische jaar waarin we uitzien naar de komst van het Koninkrijk in de gestalte van Jezus Christus, het Licht der wereld.
Het dagelijkse gebed van de getijden en de zondagse liturgie in deze ‘paarse’ periode worden gekenmerkt door gevoelsrijke liederen uit de schat der eeuwen, door profetische schriftlezingen en gebedsteksten die ons hart vol verwachting doen kloppen.
Dit alles kan voor ons zijn als een leeuwerik die dwars door het dichte wolkendek heen omhoog fladdert en, eenmaal boven, aan ons hier beneden een getuigenis laat horen over de opgaande zon; de naderende dageraad.
De mist en het duister in onze wereld kunnen ons het zicht ontnemen op het Koninkrijk, dat altijd komende is.
Zelf kunnen wij die duisternis niet breken. Dat vermogen alleen de warme stralen van de Zon zelf.
Maar als wij ons afstemmen op het lied van de leeuwerik, het zingen, bidden en profeteren van de kerk, dan kan het duister in ons eigen hart verdreven worden en de mist in ons binnenste gaan optrekken.
Zo kan het voor onszelf en in ons leven al morgen worden, ook al is het overal om ons heen nog aardedonker.
Mogen wij in deze dagen geraakt worden door het lied van de leeuwerik, ons innerlijk richten op het licht van Gods dageraad.
Dat dit licht ons hart reeds mag verwarmen terwijl wij als wakkere, opmerkzame mensen uitzien naar de geboorte van het Licht, de nieuwe Dag.
Pastoor Louis Runhaar